Corona, geen werk, geen bijstand van de overheid, stijgende voedsel– en energieprijzen. Voor veel gezinnen op het platteland in onze veldlanden blijven de problemen zich maar opstapelen. De mensen leven vanwege de armoede voortdurend in onzekerheid. De belangrijkste vraag voor veel gezinnen is: ’Zullen we voldoende eten hebben, of krijgen we te maken met knagende honger en moeten we met een lege maag naar bed?
Mensenkinderen heeft de afgelopen maanden in samenwerking met EO-Metterdaad en Mission Possible veel noodhulp kunnen bieden aan Armeense oorlogsslachtoffers en vluchtelingen; voedselpakketten, kleding, briketten, medische en psychische hulp. Een groot deel van de vluchtelingen kan echter niet meer terug naar Nagorno Karabach. Hun huizen en grond liggen in gebieden die door Azerbeidzjan zijn ingenomen.
Bij het woord ‘gaarkeuken’ komen bij veel mensen beelden uit de Tweede Wereldoorlog boven. Het voedsel uit de gaarkeuken hield veel mensen in leven. De Tweede Wereldoorlog is voorbij, maar gaarkeukens zijn helaas geen verleden tijd. In Moldavië en Armenië, waar veel gezinnen door corona, werkloosheid, handicap of een extreem laag pensioen tot de bedelstaf zijn vervallen, is de gaarkeuken nog steeds van levensbelang.
De mensen in het straatarme Albanië en Moldavië hebben het momenteel ongelooflijk zwaar. Het coronavirus waart nog steeds rond en tallozen raken besmet en (ernstig) ziek. De coronacrisis veroorzaakte een zware economische crisis met als gevolg dat veel mensen hun baan of daglonerswerk zijn kwijt geraakt en in armoede zijn gevallen. De mensen in Armenië hebben ook nog te maken met een vreselijke oorlog.
Dagelijks ontvangen we vele noodkreten uit Armenië: “Help ons alstublieft!!”. Er is voedsel en kleding nodig voor de vele vluchtelingen, want ze hebben tijdens hun vlucht niets kunnen meenemen. Er zijn geen reserves om hierin te kunnen voorzien. Er zijn ook veel gewonden. Artsen en verpleegkundigen doen er alles aan om de zorg te bieden die nodig is, maar ze verliezen de strijd door een tekort aan medicijnen, medische hulpmiddelen.
Veel mensen in Albanië, Armenië en Moldavië leven in armoede en onzekerheid. Het aantal arme mensen in deze landen is enorm gegroeid door corona. En er is geen financieel vangnet zoals in Nederland. Geen werk betekent daar: geen inkomen en dus armoede, honger en grote problemen.
Het conflict in Nagorno-Karabach is opnieuw opgelaaid en de Armeense bewoners in het gebied hebben het zwaar te verduren. De bommen vallen over en weer en er zijn vele slachtoffers waaronder kinderen, vrouwen en soldaten. Steden en dorpen worden letterlijk plat gebombardeerd.
Gezinnen in Armenië zien dit jaar nog meer tegen de winter op dan voorgaande jaren. Voor corona lukte het hen om met daglonerswerk net voldoende geld te verdienen om de noodzakelijkste spullen te kopen. Maar nu is het anders. Ze hebben nauwelijks werk kunnen vinden en leven in diepe armoede.
De hele wereld staat op zijn kop t.g.v. de verspreiding van het coronavirus. In onze veldlanden was er sprake van een verregaande lockdown. Veel gezinnen kregen daardoor te maken met een armoede-val: ineens viel de bron van inkomsten weg en raakten ze in grote financiële problemen en kregen ze te maken met honger en gebrek.
Niemand wil graag het zwarte schaap zijn, want dat betekent dat je verstoten wordt en dat de mensen niet naar je omkijken. Er is niemand die je helpt en niemand die aandacht voor je heeft.