Wat een zegeningen

Afgelopen voorjaar, mei 2018, mocht ik met Bram van Dijke mee naar Armenië.

Omdat ik zelf ook een aantal sponsorkinderen in dit land heb, vond ik het fijn om deze gezinnen persoonlijk te ontmoeten. We zijn bij vier gezinnen op bezoek geweest. Er is veel nood en armoede. Dit maakt diepe indruk als je het met eigen ogen ziet. We werden indrukwekkend gastvrij ontvangen en je kon de dankbaarheid van hun gezichten lezen. We bezochten bijvoorbeeld een gezin waar de vader was overleden. De moeder met drie jonge kinderen zou binnen een paar weken het huis uitgezet worden omdat ze de huur niet meer kon betalen. Maar echt door een wonder van God is er voor deze mensen huur betaald voor een zeer lange periode. Wij mochten zo meer gezinnen bezoeken en het was zeer indrukwekkend om te zien wat God door de steun van giften via Mensenkinderen kan doen.

Ook zijn wij bij een landbouw project geweest in het dorpje Hartagjugh in het noorden van Armenië. Dit project is door Mensenkinderen opgezet met medewerking van een groepje nederlandse mensen. Het is een enorm arm dorp met slechte huizen. Zoveel mogelijk gezinnen in dit dorp wordt via dit project geleerd om goed landbouw te bedrijven zodat ze daarmee een inkomen kunnen opbouwen. Ook leren ze om groenten te verbouwen, die ze nauwelijks kennen; een voorbeeld is broccoli.  Dit project gaat veel vruchten geven, daar ben ik heilig van overtuigd. Zowel de plaatselijke burgemeester als de dorpsbewoners vinden het heel bijzonder wat daar gebeurt. Er werd ook een bijeenkomst gehouden voor de plaatselijke dorpelingen om uit te leggen wat de bedoeling van het project was en dat het werkelijk opgezet is om hen te helpen naar een beter bestaan. Men was verbaasd en kon het maar nauwelijks geloven.

Zo mocht ik in Armenië een aantal dagen rond trekken en zien hoe er hulp geboden wordt. Je voelt je dan zo bewogen en klein dat het soms niet uit te leggen aan anderen, die dit niet meegemaakt hebben. Tot slot wil ik graag kwijt dat er ook veel blijdschap en dankbaarheid meegenomen wordt als je terug gaat naar huis. Daarin ervaar ik dat God goed is en juist heel krachtig werkt op die plekken waar de nood heel groot is.

Gerrit Thomas