Meneer Muraz Kolik woont in het dorp Artashar in de regio Armavir; 37km verwijderd van de hoofdstad Yerevan. In het dorp is er weinig werkgelegenheid, maar de dorpsbewoners zijn hardwerkende mensen en de meesten hebben het stukje land vlakbij hun huis bewerkt. De belangrijkste bezigheid van de dorpelingen is landbouw. Velen van hen doen een beroep op Mensenkinderen.

We bezochten het huis van meneer Muraz en mevrouw Doman en raakten meteen aan de praat. Meneer Muraz is 64 jaar en mevrouw Doman is 69 jaar. Ze vertelden ons dat ze Jezidi’s zijn van nationaliteit. Ze trouwden toen meneer Muraz 12 jaar oud was en mevrouw Doman 18 jaar oud. Ze hebben allebei geen opleiding genoten en hebben geen bezigheden gehad omdat ze  last hebben van psychische problemen. Mevrouw Doman lijdt aan lichte mentale problemen en meneer Muraz lijdt aan psychische stoornissen en heeft mentale problemen. Hij kan niet duidelijk spreken en het was moeilijk om hem te begrijpen. Hij had zijn been had gebroken, wat hem verdrietig maakte. Het echtpaar kreeg 2 dochters, beiden zijn ze getrouwd en ze wonen in het buitenland. Ze hebben geen contact met hun ouders. Meneer Muraz en mevrouw Doman hebben een stuk land vlakbij hun huis, maar ze hebben hierop nooit landbouw kunnen uitoefenen en hun land bleef onbebouwd. De broer van meneer Muraz en zijn vrouw helpen hen met hun dagelijkse eten. Tijdens ons bezoek kwam de vrouw van de broer van meneer Muraz met verschillende blikjes in haar hand, en zij bracht ook hun dagelijkse maaltijd mee. Het echtpaar is blij dat er tenminste iemand is die hen helpt.  Mevrouw Doman zei ook dat het haar droom is om haar kleinkinderen minstens één keer te zien.

De belangrijkste bron van inkomen voor het echtpaar is het ouderdomspensioen van de meneer Muraz van 37.000 AMD/ € 88,- per maand. Van dit kleine inkomen is het moeilijk om goed in hun behoeften te voorzien. Het echtpaar heeft behoefte aan alles; voedsel, kleding, medicijnen, brandhout en hygiëneartikelen.

We zijn van plan om meneer Muraz Kolik in het project seniorsponsoring in te schrijven. Als gevolg hiervan ontvangt hij voedingspakketten, krijgt hij medische hulp, kleding, verzorgingsproducten, sociaal psychologische ondersteuning en tijdens de windermaanden krijgt hij verwarming.  Zeer belangrijk hierbij is dat hij weer in de samenleving zal worden geïntegreerd. Hij zal mensen ontmoeten, lezen, en psychologische en geestelijke gesprekken voeren. Ook voor mevrouw Doman gaan we op zoek naar een sponsorouder.