Mevrouw Manyak woont in het dorp Aygut gelegen in de provincie Gegharkunik, gelegen ten noorden van het Sevanmeer. Het nabijgelegen dorp Chapkut behoort ook tot de gemeenschap van Aygut. Het dorp telt ongeveer 855 inwoners, van wie de meerderheid sociaal onzeker is. Er is slechts één school. Het dorp, gelegen in het grootste bos van de regio, valt op door zijn rijke natuur. De belangrijkste bezigheden van de dorpelingen zijn veeteelt, veldwerk en tuinieren. Er zijn ook veel arme ouderen te vinden. Velen van hen doen daarvoor een beroep op Mensenkinderen voor hulp.

Mevrouw Manyak is 78 jaar; ze is in 1988 uit Azerbeidzjaan gevlucht en samen met andere vluchtelingen is ze in dit dorp aangekomen. En intussen woont ze er al 35 jaar. Ze is heel gastvrij en goedhartig. 15 jaar lang heeft ze gewerkt als telefoniste in de post. Sinds 2006, na het overlijden van haar man Arshak, woont ze alleen.

Het huis van mevrouw Manyak bestaat uit twee kamers. De keuken is in de tuin. De omstandigheden zijn bescheiden en enigszins armoedig. Het huis wordt in de winter verwarmd met het hout dat ze in de zomer verzamelt. Stromend water heeft ze wel, daar hoeft ze zich geen zorgen over te maken. Met meneer Arshak was ze sinds 1969 getrouwd. Ze hebben vier kinderen geekregen: drie dochters en één zoon. Eén dochter en de zoon wonen in Rusland. De andere twee dochters wonen in Dilidzjan en in een dorp. Meestal is het de dochter die in het dorp woont, die haar alleenstaande moeder komt opzoeken. “Ik probeer om niet tot last te zijn voor anderen, ik zorg zelfstandig voor mijn behoeften,” vertelde mevrouw Manyak ons.

Ze heeft kleinkinderen en achterkleinkinderen. Mevrouw Manyak verzorgt de tuin met veel plezier. Breien was ooit een lievelingsbezigheid, nu doet ze niet meer aan breien. Het afgelopen jaar was moeilijk. Ze heeft sinds lange tijd diabetes en een rughernia waardoor ze vooral thuis blijft. Ze neemt altijd medicijnen in. Ze ontvangt een pensioen wat haar enige bron van inkomen is.

We zijn van plan om mevrouw Manyak Hovhannisyan in het project seniorsponsoring in te schrijven nadat haar vorige sponsor is gestopt. Als gevolg hiervan ontvangt zij voedingspakketten, krijgt zij medische hulp, kleding, verzorgingsproducten, sociaal psychologische ondersteuning en tijdens de windermaanden krijgt zij verwarming.  Zeer belangrijk hierbij is dat zij weer in de samenleving zal worden geïntegreerd. Zij zal mensen ontmoeten, lezen, en psychologische en geestelijke gesprekken voeren.