Mevrouw Mareta Israelyan woont in het dorp Akoenk, gelegen in de provincie Kotayk. De provincie Kotayk is centraal gelegen in Armenië. Het dorp Akoenk telt 2100 inwoners en de bevolking houdt zich voornamelijk bezig met veeteelt, veldwerk, tabaksteelt en fruitteelt. Er zijn ook veel arme ouderen te vinden en velen van hen doen daarvoor een beroep op Mensenkinderen voor hulp.

Mevrouw Mareta Israelyan is 61 jaar en haar levensweg is niet makkelijk. Op 20-jarige leeftijd had ze een ongelukkig eerste huwelijk. Uit dit huwelijk is een zoon geboren; Vrezh; 42 jaar. Vrezh is getrouwd en hij heeft twee kinderen en woont in Abovyan. Mevrouw Mareta heeft haar zoon alleen opgevoed door hard te werken. Toen hij 20 jaar was is Vrezh naar Rusland gegaan om bij zijn oom te werken.

Mevrouw Mareta trouwde voor de tweede keer met Khachik; 54 jaar, een veefokker in Akoenk. Meneer Khachik was ook niet gelukkig, zijn vrouw had hem verlaten na de geboorte van hun derde kind Boris; nu 22 jaar. De oudste van zijn drie kinderen; Zhora; 28 jaar heeft een mentale achterstand en is tweedegraads gehandicapt. Hierdoor krijgen ze een uitkering van 28,500 AMD / € 68,-. De dochter Tatevik is gezond en 26 jaar oud. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in een ander dorp in de regio Kotayk. Boris is 22 jaar, een knappe jonge man. Hij is autistisch, kan niet praten, luisteren, en geeft geen antwoorden. Hij leeft in zijn eigen wereld en is tweedegraads gehandicapt. Hij krijgt een uitkering van 28,500 AMD / € 68,-. Meneer Khachik heeft ook een mentale achterstand, maar hij heeft geen gehandicapten status. Hij is de enige die kan werken in het gezin; hij gaat van dorp naar dorp om te werken en geld te verdienen. Mevrouw Mareta is met Khachik getrouwd goed wetende dat het niet makkelijk voor haar zou zijn. Ze zorgt voor de gehandicapte kinderen en haar man, maar meneer Khachik heeft geen speciale verzorging nodig. Hij werkt hard en zorgt voor het gezin.

Mevrouw Mareta werkt niet, ze doet het huishouden en zorgt voor het gezin. Tegenwoordig zorgt mevrouw Mareta ook voor de zieke vader van meneer Khachik. Hij heet Hrazdan, is 87 jaar oud en gepensioneerd. Hij krijgt een pensioen van 50,000 AMD / € 119,-. Hij was meubelmaker en de familie woont in zijn huis. Het huis is erg oud en is niet meer gerenoveerd sinds de dag dat het huis gebouwd is. Het is er donker en er komt geen zon binnen. Zelfs overdag hebben ze het licht aan. De muren van de kamers zijn beschimmeld en de meubelen zijn oud en kapot. Ze hebben een hele oude TV en koelkast die ze van de buren hebben gehad. In de winter baden ze zich in de kamer en in de zomer doen ze dit buiten. Alle vier de kamers van het huis zijn in erg slecht staat. Het is er donker, de toilet is buiten en in zeer slechte staat.  Het enige inkomen dat het gezin heeft zijn de uitkeringen en het geld dat meneer Khachik verdient met seizoenswerk. Maar ze zijn niet in staat om hun problemen op te lossen. Ze bidden en hopen dat God op een dag een deur voor hun opent.

We zijn van plan om mevrouw Mareta Israelyan in het project seniorsponsoring in te schrijven. Nadadt haar vorige sponsor is gestopt. Als gevolg hiervan ontvangt zij voedingspakketten, krijgt zij medische hulp, kleding, verzorgingsproducten, sociaal psychologische ondersteuning en tijdens de windermaanden krijgt zij verwarming.  Zeer belangrijk hierbij is dat zij weer in de samenleving zal worden geïntegreerd. Zij zal mensen ontmoeten, lezen, en psychologische en geestelijke gesprekken voeren.