Meneer Lermontov woont in de stad Vagharshapat in de regio Armavir. Vagharshapat is ook wel bekend onder de naam Echmiadzin. Er zijn hier vijf kerken waarvan er één de moeder kathedraal van Echmiadzin wordt genoemd; de belangrijkste kerk van Armenië. Vagharshapat heeft een belangrijke weg van 15-16 km naar de hoofdstad Yerevan en verbindt Yerevan met de omliggende dorpen. Dit district wordt ook wel Zvartnots genoemd, omdat hier ook het vliegveld ligt. Er zijn ook veel arme ouderen te vinden. Velen van hen doen daarvoor een beroep op Mensenkinderen voor hulp.

Het echtpaar Lermontov en Gyulnara Grigoryan wonen in het Zvartnots district. Meneer Lermontov is 71 jaar en mevrouw Gyulnara is 70 jaar en ze zijn beide geboren in Vagharshapat en in 1973 zijn ze een gezin gestart. Meneer Lermontov heeft een rijke werkgeschiedenis en veel ervaring opgedaan. Hij zorgde voor zijn gezin door in de fabriek te werken maar door de loop van de jaren heen deed hij ook ander werk om voor zijn gezin te kunnen zorgen. Zo heeft hij veeboerderijen schoongemaakt, op het land gewerkt en is hij beveiliger geweest. Als 49 jaar zorgen meneer Lermontov en mevrouw Gyulnara voor elkaar en hun gezin.

Ze hebben drie kinderen gekregen, twee meisjes en een jongen. De oudste dochter heet Ashken en is 48 jaar, daarna komt Hasmik, 45 jaar. Beiden zijn getrouwd en hebben kinderen; ze wonen in Siberië; een regio in het noorden van Azië. Ze zijn hier lang geleden heen verhuisd en kunnen niet naar Armenië komen. Zoon Vahram is 41 jaar en is niet getrouwd. Hij is zeven jaar geleden naar Rusland gegaan om werk te zoeken en hun sociale omstandigheden te verbeteren. In het begin heeft hun zoon contact met ze gehouden, maar het is al lang geleden dat ze iets van hem hebben gehoord. Ze maken zich erg veel zorgen om hun zoon, maar ze kunnen geen informatie over hem achterhalen. Na zijn vertrek is het echtpaar alleen achtergebleven zonder helpende hand.

Tot 2021 heeft meneer Lermontov kunnen werken, hij heeft nu gezondheidsproblemen waardoor hij niet meer kan werken waardoor ze in sociale onzekere omstandigheden leven. Meneer Lermontov heeft diabetes en hij gebruikt hiervoor medicijnen die gratis worden geleverd door de polikliniek. Maar pijnstillers en andere medicijnen als bloedverdunners kopen ze bij de apotheek.

In 2021 heeft hij door diabtes zijn been gebroken en hij is hieraan geopereerd. De breuk is na twee maanden geheeld, maar zijn been blijft zwak waardoor meneer Lermontov moeilijk kan lopen en niet alleen het huis kan verlaten. Hij loopt met een looprek. Meneer Lermontov heeft de behandelingen thuis gekregen en niet in het ziekenhuis waarddoor hij geen gehandicapten status heeft. Meneer Lermontov krijgt een pensioen van 38,000 AMD / € 90,- en mevrouw Gyulnara krijgt een pensieoen van 31,000 AMD / € 73,-

Meneer Lermontov is 71 jaar en getrouwd met mevrouw Gyulnara. Het echtpaar is oud en hulpbehoevend en het is moeilijk voor hen om in hun dagelijkse behoeften te voorzien.

Mevrouw Gyulnara heeft staar aan beide ogen. In 2020 is ze aan één oog geopereerd en in 2022 aan het andere oog. Ze gebruikt ook medicijnen die ze van de polikliniek krijgt. Het echtpaar woont onder slechte omstandigheden. Het huis waarin ze wonen heeft drie kamers, de badkamer verkeerd in slechte staat en het dak is beschadigd. Ze hebben de Vagharshapat gemeenschap om hulp gevraagd, maar ze hebben als hulp de laatste winter alleen brandhout gekregen. Naast het huis hebben ze een groot stuk land, maar dit land is niet bewerkt, omdat ze dit niet meer kunnen en het irrigeren ook lastig is. Soms helpen buren een handje, met name in de koude winters brengen buren spullen die verbrand kunnen worden zodat ze het niet koud hebben.

Dit echtpaar heeft hulp en ondersteunign nodig. Warmte en een luisternd oor.

We zijn van plan om meneer Lermontov Grigoryan in het project seniorsponsoring in te schrijven. Als gevolg hiervan ontvangt hij voedingspakketten, krijgt hij medische hulp, kleding, verzorgingsproducten, sociaal psychologische ondersteuning en tijdens de windermaanden krijgt hij verwarming.  Zeer belangrijk hierbij is dat hij weer in de samenleving zal worden geïntegreerd. Hij zal mensen ontmoeten, lezen, en psychologische en geestelijke gesprekken voeren. Ook voor mevrouw Gyulnara gaan we op zoek naar een sponsor.