Meneer Movsisyan woont in Tumanyan, een stad in de stedelijke gemeentelijke gemeenschap in de Lori provincie van Armenië en ligt op 149 km ten noorden van de hoofdstad Yerevan en 38 km ten noorden van de provinciale centrum Vanadzor. De bevolking van de stad is voornamelijk betrokken bij de landbouw en veeteelt. Er zijn veel arme ouderen te vinden. Velen van hen doen daarvoor een beroep op Mensenkinderen voor hulp.
Meneer Armenak is 69 jaar en hij woont samen met zijn vrouw en kleinzoon. Zijn roots gaan terug tot het dorp Chkalov, maar jaren geleden verhuisden zijn ouders voor hun werk naar Tumanyan en Armenak is daar geboren en getogen. Hij bracht hier zijn jeugd door, hij ging naar de plaatselijke middelbare school en diende later in het leger.
Na zijn militaire dienst werkte meneer Armenak vele jaren in verschillende sectoren, eerst als assistent van een treinconducteur op het spoor, daarna in een steenfabriek en als monteur in een naaiatelier. Samen met zijn vrouw bouwde hij een gezin op en ze hebben drie kinderen gekregen: twee zoons en een dochter. Hun zoons, die geen werk konden vinden in hun geboorteplaats, verhuisden naar Yerevan, waar ze nu met hun gezinnen wonen. Helaas overleed hun dochter vorig jaar aan borstkanker en liet een jonge zoon achter.
Meneer Armenak en zijn vrouw Anahit; 68 jaar zorgen voor hun 11-jarige kleinzoon Arthur. Ze proberen door zijn aanwezigheid de pijn van het verlies van hun dochter te verzachten. Na de dood van zijn dochter kreeg meneer Armenak problemen met zijn hart en schommelingen van de bloeddruk.
Het belangrijkste inkomen van het gezin bestaat uit de maandelijkse pensioenen van meneer Armenak en mevrouw Anahit: meneer Armenak ontvangt per maand 40.000 AMD / € 90,-, mevrouw Anahit ontvangt een pensioen van 40.000 AMD / € 90,-, samen met een toelage van 32.000 AMD / € 72,- voor de verzorging van hun kleinzoon. Ondanks de uitdagingen blijven ze vechten en vinden ze kracht om te leven en hun kleinzoon een warme en veilige omgeving te bieden. Meneer Armenak en mevrouw Anahit leven met hoop en liefde en wijden ze zich volledig aan hun kleinzoon. De ervaringen en moeilijkheden waarmee ze te maken hebben gehad, hebben hun geloof in het leven niet weggenomen: de glimlach en zorgeloze jeugd van hun kleinzoon zijn een bron van nieuwe kracht voor hen geworden. Ze geloven dat er zelfs op de donkerste dagen altijd een lichtstraal zal schijnen.
We zijn van plan om meneer Armenak Movsisyan in het project seniorsponsoring in te schrijven. Als gevolg hiervan ontvangt hij voedingspakketten, krijgt hij medische hulp, kleding, verzorgingsproducten, sociaal psychologische ondersteuning en tijdens de windermaanden krijgt hij verwarming. Voor mevrouw Anahit gaan we ook op zoek naar een sponsorouder.