Karine en haar man Vachagan woonden tot voor kort in Nagorno-Karabach vlakbij de grens met Azerbeidzjan. In de ochtend van 2 april jl. werden ze opgeschrikt door zware beschietingen door Azerbeidzjan. Karine, haar man en vele anderen sloegen op de vlucht. Sommigen vluchtten echter te laat en vonden de dood. In totaal kwamen 92 mensen om het leven en velen raakten gewond onder wie Vachagan.
Door grote internationale politieke druk heeft Azerbeidzjan de beschietingen na drie dagen gestaakt. Op 16 mei stemde Azerbeidzjan ermee in dat dit conflict alleen diplomatiek opgelost kan worden. Echter na deze bijeenkomst werd er langs de grens toch weer door de Azeri’s geschoten en Armeniërs gedood. De Armeniërs hebben er absoluut geen vertrouwen in dat oorlog nu definitief is afgewend.
Ondanks de wapenstilstand worden bijna dagelijks Armeniërs door sluipschutters gedood. De bewoners van de grensgebieden leven al jarenlang in grote angst. Zelfs werken op het land is levensgevaarlijk. Toch nemen ze het risico omdat ze voor levensonderhoud afhankelijk zijn van wat hun akkers aan voedsel opbrengen.
Vanuit Armenië en Karabach krijgen we veel verzoeken om gebed, hulp en steun. De nood is groot..
Voor de mensen die gevlucht zijn is er dringend behoefte aan voedsel, kleding en dekens.
We laten onze broeders en zusters toch niet aan hun lot over? Daarom vraag ik u om voor Karine en haar volk te bidden en hulp te bieden.
Alvast bedankt voor uw betrokkenheid!